Toksyczna miłość 8

Już rano mi nie było wesoło. Z każda minutą bałam się coraz bardziej ale wiedziałam, że dam rade, przecież teraz jestem silna. Żałowałam tylko, że nie wspiera mnie w tym nikt. Zawsze mogłam liczyć na Majkę ale wyszło jak wyszło. Czekał na mnie pod bramą tak jak zawsze. Był uśmiechnięty, ale moja mina była nietęga. Nie wiem czy to zauważył, że coś się dzieje gdy szlam, ale pewnie nie. Był tak pewny siebie, że nie wierzył, że mogę to zrobić. Ale teraz dzieliły nas tylko minuty by zakończyć ten związek raz na zawsze. Przywitałam go tylko krótkim 'cześć ' i wzięłam go na bok, tak żeby nie robić afery przed szkołą, ale gdyby coś się stało ktoś na pewno nas zauważy.

-Coś się stało kochanie ? -zaczął słodko

-Skończ! - powiedziałam stanowczo 

-Co się dzieje ?

-Nie chce z Tobą być, za bardzo mnie niszczysz

-Ale wczoraj było dobrze

-To było wczoraj, ale dziś już jest źle wiec pozwól ,że powiem to wprost. Zrywam z Tobą, na zawsze ! - Ostatnie zdanie wykrzyczałam mu w twarz co go jeszcze bardziej zdenerwowało, wtedy chwycił mnie mocno za ramiona przybliżył do siebie i powiedział 

-Nie odejdziesz , bo będę musiał Cie zabić 

Byłam przerażona. Chciałam mu się wyrwać i uciec ale mocno trzymał . Zaczęłam wtedy szarpać się jeszcze bardziej i mocno krzyczeć. W końcu przybiegła Majka a za mną Kuba który z zaskoczenia uderzył Daniela ja wyrwałam się z jego rąk i wtuliłam się w Maje. Byłam im wdzięczna że się pojawili.

Majka przytulała mnie co chwile i pytała się czy jest ok, a ja nie mogłam przestać im dziękować. Daniel chyba odpuścił sobie dziś lekcje. Kubę przeprosiłam i wyjaśniłam sytuacje, okazało się, że fajny z niego chłopak i wszystko zrozumiał. Po lekcjach poszłam do Majki siedziałyśmy plotkowaliśmy i zero tematu DANIELA. Tak jak za dawnych czasów, było idealnie no ale w końcu moja skrzynka została zawalona wiadomościami od niego , niektóre przeczytałam resztę od razu wyrzuciłam. Pisał, że kocha błagał ,żebym do niego wróciła i przepraszał a  potem znów  groził. Nie przejmowałam się tym wiedziałam, że jest mocny tylko w gadaniu.

Po tym wszystkim zmieniłam numer nie wiele osób go ma byle tylko nie dostał się w jego ręce, rodzice namawiali bym zmieniła szkolę , ale nie chciałam aż tak uciekać. Ale nie wytrzymałabym bez Majki. Cieszyłam się, że mam ludzi na których zawsze można liczyć. Daniel w końcu się uspokoił chyba, wlepia tylko czasem we mnie swoje oczy, a ja tylko zaśmieje mu się w twarz i odejdę z moim przyjaciółmi z Mają i Kubą.

KONIEC ! <3